27.12.09

αποκλειστικό: το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του Γιώργου

Σκαρίφημα του γράφοντος, 27.12.2009.

Άντε, καλή χρονιά, κατά πάσα πιθανότητα 2010.

18.10.09

νίπτει τας χείρας με μανίκια σηκωμένα



Ξεκίνησε "δυνατά": με επικοινωνιακά τεχνάσματα, παράξενους τίτλους υπουργείων, εξαγγελίες-κράχτες... Κι έπειτα ήρθαν τα ...άδεια ταμεία. "Λεφτά δεν υπάρχουν", αναφώνησε ο ΓΑΠ (Γιώργος ο Αντιεξουσιαστής Πρωθυπουργός) και το "νέο" δεν το έμαθε χθες. Σίγουρα το γνώριζε κι όταν έκανε εξαγγελίες παροχών, προεκλογικώς.
Πόσο ανόητοι πιστεύουν πως είμαστε, τελικά;
Πάντως, ειλικρινά, εύχομαι να τα πάει καλά η νέα κυβέρνηση. Για το καλό όλων μας.

Το σημερινό σκίτσο το αφιερώνω στον Άγνωστο Έλληνα Μαλάκα. Που όλα τα υπομένει και τους ίδιους πάει και ψηφίζει. Δεν έχει σωστή κρίση, έχει τουλάχιστον γερή κράση.

12.10.09

μαθαίνουμε για το περιβάλλον εξ απαλών ονύχων

κλικ επάνω στην εικόνα για μεγέθυνση

Το νέο σκαρίφημα δεν έγινε με πένα και χαρτί, αλλά με ...playmobil. Καθώς έπαιζα με το μικρό μου γιο (ηλικίας 17 μηνών παρά κάτι ψιλά), σκέφτηκα να τον προετοιμάσω για το ...μέλλον των ελληνικών δασών. Ψέμματα, απλώς ήθελα να παίξω κι εγώ, να θυμηθώ τα χρόνια εκείνα τα παλιά που έπαιζα με playmobil. Τότε ήταν της μόδας οι Αμερικανοί στρατιώτες, το σχετικό φρούριο και οι Ινδιάνοι (χωρίς φρούριο). Τότε δε γνωρίζαμε τίποτα για ...ανθρώπινα δικαιώματα. Εκατόμβη θυμάτων κι απ' τις δυο πλευρές. Τουλάχιστον για τα παιδιά μικρής ηλικίας, η θεματολογία δείχνει να είναι πιο "ευγενής": δεντράκια, προβατάκια, παιδάκια και μαμάδες. Αξιοσημείωτη είναι η παρεχόμενη δυνατότητα ...δημιουργικής παρέμβασης στα προκάτ σενάρια που απεικονίζονται στα κουτιά συσκευασίας. Ιδού λοιπόν μια μικρογραφία ελληνικού δάσους, πριν και μετά την "αξιοποίησή" του.

4.9.09

αποκλειστικό: η Ελλάδα μετά τις εκλογές


Ο πρωθυπουργός εξαγγέλλει πρόωρες εκλογές, ουσιαστικά παραιτείται. Πρόκειται για πολιτική αυτοκτονία, στην παρούσα συγκυρία. Με τα πολλά, το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται νεκραναστημένο. Ο Γιωργάκης έγινε Γιώργος και δηλώνει έτοιμος να κυβερνήσει. Η κατάσταση είναι σοβαρή. Αυτή τη φορά μάλλον δε γλιτώνουμε από την πράσινη λαίλαπα...

Το μόνο παρήγορο: ανοίγει ένα νέο λαμπρό κεφάλαιο στην ιστορία της ελληνικής σάτιρας και γελοιογραφίας.

Ένας φίλος το διατύπωσε διαφορετικά:
Είχαμε κυβέρνηση για κλάματα. Θα έχουμε κυβέρνηση για γέλια!

23.8.09

η υπομονή έχει τα όριά της -η αυθαιρεσία πάλι, όχι

Αγανάκτηση κι οργή αισθάνομαι. Είμαστε όλοι εμπρηστές, ο καθένας με τον τρόπο του. Ναι, σε σένα μιλάω, που προτίμησες να πας για μπάνιο στη θάλασσα, αντί να ψηφίσεις. Και σε σένα, που έχτισες στο δάσος το αυθαίρετο. Κι εσύ, ναι, εσύ με τις "υψηλές γνωριμίες", καραδοκείς, σου πέφτουν τα σάλια, θες να κάνεις τα ίδια -και χειρότερα! Κι εγώ, δεν πάω πίσω. Από τον καναπέ μου, βλέπω τη φωτιά, όπως κι εσύ.
Απ΄ό,τι φαίνεται, κάποιοι πιστεύουν πως δεν υπάρχει όριο στην ατίμωση της φύσης, δεν υπάρχει όριο στην ανθρώπινη απληστία. Υπάρχει όμως η Ύβρις. Κάτι παραπάνω γνώριζαν οι παλιότεροι...

Το παραπάνω σκαρίφημα το έφτιαξα σήμερα βιαστικά, οι γραμμές του είναι κάπως "βρώμικες", όμως το ανέβασα ως έχει. Ό, τι έχει να πει, το λέει.

Ο παρακάτω διάλογος είναι από το ιστολόγιό μου Ο Καραγκιόζης στην Ελβετία (ο γράφων είναι ξενιτεμένος από το 2003):
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Δε μου λες ρε Χατζατζάρη, εδώ στην Ελβετία γιατί τα δάση δεν παίρνουνε φωτιά όπως στην Ελλάδα;
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Καραγκιόζη μου, στην Ελβετία οι εμπρησμοί απαγορεύονται...

Διάβασε όλο το σχετικό "επεισόδιο"με τον Καραγκιόζη εδώ.

30.6.09

πολιτιστικό καλοκαίρι στην Τρίπολη (σκίτσο από το αρχείο)


Αυτό είναι ένα καλοκαιρινό σκιτσάκι που ανέσυρα από το αρχείο. Το έκανα πριν από 5 χρόνια (09.06.2004) και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Οδός Αρκαδίας.

Πάντως, το φετινό πρόγραμμα καλλιτεχνικών εκδηλώσεων που θα πραγματοποιηθούν στην Τριπολιτσά δείχνει τουλάχιστον ενδιαφέρον...

15.6.09

γι'αυτή την πανδημία δεν κάναμε τίποτα (σκίτσο από το αρχείο)


Ένα ακόμη σκίτσο από το αρχείο (12.06.2001) που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Οδός Αρκαδίας. Συνδυάζει τις τότε εξαγγελίες της κυβέρνησης για "ανωτατοποίηση των ΤΕΙ" με το οικιστικό πρόβλημα της Τριπολιτσάς και όλων των τερατουπόλεων της χώρας μας.

Στην επικαιρότητα σήμερα, η πανδημία της "γρίπης των χοίρων" και τα μέτρα αντιμετώπισής της. Αντίθετα, για την πανδημία της πολυκατοικίας, που είναι σε έξαρση από το 1960 ως σήμερα αδιαλείπτως, δεν κάναμε τίποτα. Περιμένουμε με μακαριότητα το οριστικό τέλος.

Ένα άλλο σχετικό σκίτσο και σχόλιο του γράφοντος θα βρεις κι εδώ.

10.6.09

εθελοντική αιμοδοσία



κάνε κλικ επάνω στις εικόνες για μεγέθυνση

Σκίτσα από το αρχείο (1998).

Το 1998, ως 4ετής φοιτητής στην Ιατρική Πάτρας είχα τη χαρά να συμμετέχω στην Φοιτητική Ομάδα Εθελοντικής Αιμοδοσίας (ΦΟΕΑ) που ιδρύθηκε εκείνη την εποχή με την υποστήριξη της Καθηγήτριας Αιματολογίας Α. Μανιάτη. Στα πλαίσια της προσπάθειας ευαισθητοποίησης φοιτητών και πολιτών, η ΦΟΕΑ επιμελήθηκε το σχεδιασμό ενημερωτικού φυλλαδίου τεσσάρων σελίδων με μονοχρωμία (low budget ;-), ενώ οι φίλοι της ομάδας μου εμπιστεύθηκαν την εικονογράφησή του. Σκοπός μας ήταν να περιγράψουμε τη διαδικασία της αιμοδοσίας με χιούμορ και κάποια "ελαφρότητα", καθώς απευθυνόμασταν κυρίως σε νέους ανθρώπους. Βλέποντας τα σκίτσα, μάλλον θα νομίζετε ότι ...παίζω με τις φοβίες των υποψηφίων αιμοδοτών! Λέτε να τους αποθάρρυνα;
11 χρόνια μετά, δε γνωρίζω εάν υφίσταται ΦΟΕΑ στην Πάτρα. Διαπιστώνω όμως με χαρά πως η ΦΟΕΑ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων που ιδρύθηκε πριν από εκείνη της Πάτρας (το 1980) είναι δραστήρια κι έχει ιστολόγιο καθώς και σελίδα στο facebook!

Η εθελοντική αιμοδοσία είναι στάση ζωής. Ενημερώσου - γίνε κι εσύ εθελοντής αιμοδότης!
Η ιστοσελίδα του Πανελληνίου Συλλόγου Εθελοντών Αιμοδοτών εδώ.

23.5.09

Τρίπολη, μια πόλη ερωτική (σκίτσο από το αρχείο)

Σκίτσο από το αρχείο (14.04.2001) που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Οδός Αρκαδίας.

Δίνω συνέχεια σε μια σειρά δημοσιεύσεων παλαιών σκαριφημάτων μου, που αγαπώ ως παιδιά μου. Το συγκεκριμένο σκιτσάκι (φτιαγμένο στο "πόδι", τ' ομολογώ) αναφέρεται στο γνωστό έγκλημα των τελευταίων 30-40 ετών. Η οικιστική βαρβαρότητα, η ασέλγεια στο σώμα της Τριπολιτσάς μας (και σε όλες σχεδόν τις "σύγχρονες" πόλεις της χώρας) ήταν ανελέητη, η καταστροφή είναι πλέον σχεδόν ολοκληρωτική. Κάποια ελάχιστα χαμηλά σπιτάκια απόμειναν μονάχα (για πόσο ακόμα;), που μοιάζουν με μνημόσυνο της χαμένης μας αισθητικής, της απαιδευσίας μας, της κλιμακούμενης πολιτιστικής έκπτωσής μας. Εμείς, βυθισμένοι στη μακαριότητά μας, παθητικοί θεατές όλα αυτά τα χρόνια (ή ενεργοί θύτες), είμαστε συνεργοί στο έγκλημα (φόνος εξ αμελείας για τους περισσότερους από μας, ενώ για άλλους -πολιτικούς άρχοντες και "παρατρεχάμενους", κυρίως- σίγουρα είναι εκ προμελέτης)...

Τις προάλλες, με αφορμή αυτό το θέμα, κάποιος blogger μοιράστηκε μαζί μου τα εξής λόγια του Νίκου Καζαντζάκη (δε γνωρίζω από ποιο έργο του προέρχονται) : "Το τοπίο επιδρά στην ψυχή του ανθρώπου, στο βίωμα και στους κρυφούς λογισμούς του, σαν μουσική. Κάθε φορά που το νιώθεις βαθύτερα, ρυθμίζεσαι καλύτερα μαζί του. Βρίσκεις νέα στοιχεία ισορρόπησης κι ελευθερίας".
Κατόπιν, αναρωτήθηκε: Ποια στοιχεία ισορρόπησης κι ελευθερίας να βρούμε οι σύγχρονοι Έλληνες μέσα στην τόση ασχήμια των πόλεών μας;
Τί να του απαντήσει κανείς... Σιωπή...

Μια παλαιότερη σχετική ανάρτησή μου σε "αδελφό" ιστολόγιο, θα βρεις εδώ.

7.5.09

φαντάρος με τάσεις φυγής (σκίτσο από το αρχείο)


Σκίτσο αρχείου (16.09.2002), από την περίοδο της στρατιωτικής μου θητείας στο Χαλκιό της Χίου, 7 χρόνια πριν. Ένα ...όνειρο φθινοπωρινής νυκτός, σχεδιασμένο στο ιατρείο της μονάδος.
Ας είσαι καλά, όπου κι αν βρίσκεσαι.

28.4.09

Μαλλιαροπούλειο Θέατρο Τρίπολης: χθες, σήμερα, αύριο (σκίτσο από το αρχείο)


Ένα παλιό σκιτσάκι (2001 μ.Χ.) που δημοσιεύθηκε στον εφημερίδα Οδός Αρκαδίας. Μας υπενθυμίζει την πολυετή εγκατάλειψη, την ατίμωση που υπέστη το στολίδι της Τρίπολης, το Μαλλιαροπούλειο Θέατρο... Τα χρόνια περνούν, ευτυχώς κάποια πράγματα αλλάζουν σ'αυτό τον τόπο (αφού φτάσουν στο "ως εδώ και μη παρέκει"). Σε λίγον καιρό λοιπόν, πιθανότατα μέσα στο 2010, αναμένεται να ολοκληρωθούν οι εργασίες αναπαλαίωσης του θεάτρου, ακριβώς 100 χρόνια μετά την ανέγερσή του (1910) !

Το Μαλλιαροπούλειο θέατρο κτίστηκε με δωρεά του ιατρού Ιωάννη Μαλλιαρόπουλου, σε σχέδια του περίφημου αρχιτέκτονα Αναστασίου Μεταξά. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ. Επίσης, το τελευταίο φύλλο (Μαρτίου 2009) της εφ. Οδός Αρκαδίας αναφέρεται σχετικώς στη σελ.18.

Όλα καλά και όμορφα. Μένει μόνο μια ..."λεπτομερειούλα": ν'αποκτήσουμε μια μέρα την Παιδεία που θα είναι επιτέλους αντάξια της ιστορίας του τόπου μας. Ώστε το Μαλλιαροπούλειο Θέατρο να μην καταντήσει να κόβει εισιτήρια ως ...μουσείο, σα να πρόκειται για μνημόσυνη τελετή περασμένων μεγαλείων. Ευτυχώς, η Θεατρική Ομάδα Τρίπολης, τα τελευταία 25 χρόνια φροντίζει να μας ανοίγει διάπλατα παράθυρο με θέα στην κατά τ'άλλα ακριβοθώρητη (για την Τρίπολη) τέχνη του θεάτρου. Από τη γωνιά αυτή θέλω να ευχαριστήσω όλα τα μέλη της θεατρ. ομάδας για την προσφορά τους στη πόλη μας, ιδιαιτέρως δε τη Γεωργία Δάλκου.

9.4.09

ιστορίες από τον στρατό: πρωινή αναφορά τη Μεγάλη Πέμπτη (σκίτσο από το αρχείο)

Σκίτσο από το αρχείο (02.05.2002). Εκείνη την περίοδο ήμουν φαντάρος στη Χίο. Ήταν η πρώτη φορά που έκανα Πάσχα μακριά από την Τρίπολη και την οικογένειά μου... Πέρασαν 7 ολόκληρα χρόνια από τότε!

21.3.09

φεστιβάλ-πεζόδρομος σημειώσατε 2 (σκίτσο από το αρχείο)


Σκίτσο από το αρχείο (24.07.2001) που δημοσιεύθηκε στη μηνιαία εφημερίδα ΟΔΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ . Χωρίς σχόλιο...

3.3.09

ο χαρταετός πεθαίνει στον αέρα


Ένα καθαροδευτεριάτικο σκαρίφημα-μνημόσυνο των παιδικών μας ονείρων...

ακούστε το "βαλς των χαμένων ονείρων" του Μάνου Χατζιδάκι (YοuTube)

η απόδραση Παλαιοκώστα εισάγει νέα έθιμα



σκαρίφημα της 02.03.2009, δημοσιεύθηκε στο ιστολόγιο Παραπολιτική

25.2.09

λύση-έκπληξη για τα σκουπίδια της Τρίπολης

Υπό τον φόβο επιβολής προστίμων από την Ε.Ε. λόγω της ανεξέλεγκτης λειτουργίας παρανόμων χωματερών, η τοπική αυτοδιοίκηση και οι συναρμόδιοι φορείς αποφάσισαν επιτέλους να υιοθετήσουν ένα ολοκληρωμένο και βιώσιμο σύστημα συλλογής κι αποκομιδής των απορριμμάτων της Τριπολιτσάς. Προτείνουν μια λύση ρεαλιστική, οριστική και συνάμα πρωτοποριακή.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Όπως έγινε γνωστό, ανώτατο κλιμάκιο του Δήμου Τρίπολης παραβρέθηκε προχθές στην τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Στο περιθώριο της τελετής, τα μέλη του κλιμακίου πραγματοποίησαν μια κατ'αρχήν διερευνητική συνάντηση με αξιωματούχους της Pixar, του γνωστού studio παραγωγής κινουμένων σχεδίων (Finding Nemo, Cars, κ.ά.), με σκοπό να τους προτείνουν μια γόνιμη μελλοντική συνεργασία, επωφελή και για τα δύο μέρη. Συγκεκριμένα, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος δεν ήταν άλλος από τον -βραβευθέντα πλέον με Όσκαρ- ήρωα της μεγάλης οθόνης και δημιούργημα της Pixar, Wall-E. Η πρόταση που έπεσε στο τραπέζι ήταν η μίσθωση του Wall-E από το Δήμο Τρίπολης για τα επόμενα 200 χρόνια, έναντι σεβαστού αντιτίμου που θα εξασφαλιστεί από τους ευρω-κρουνούς του Ε' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (να τα εκατοστήσουμε). Σύμφωνα με τη μελέτη επιφανών Ελλήνων εμπειρογνωμόνων που παρουσιάστηκε στα στελέχη της Pixar, ο Wall-E θα συλλέγει άπαξ ημερησίως τ' απορρίμματα απ'όλες τις γειτονιές της πόλης, στη συνέχεια θα τα πολτοποιεί και θα τα δεματοποιεί ώστε να καταλαμβάνουν όσο το δυνατό μικρότερο όγκο, και τέλος θα τα αποκομίζει σε ειδικά επιλεγμένη περιοχή της Αρκαδίας, ίσως της Αργολίδος ή της Πρεβέζης - όσο πιο μακριά, τόσο πιο καλά. Με αυτό τον τρόπο, τα (ολοένα και πιο πολλά) σκουπίδια μας, κυριολεκτικά θα "πιάνουν τόπο": στο χώρο αποκομιδής θα δημιουργηθούν σταδιακά μεγάλες δημόσιες πλατείες, πάρκα και αθλοπαιδιές, εμπορικά κέντρα και ναοί, με δομικά υλικά τα δεματοποιημένα απορρίμματα, δίκην κυβολίθων. Οι νέας τεχνολογίας οικολογικοί κυβόλιθοι-κομπόστ που θα παράγονται με αυτό τον τρόπο, θεωρείται σίγουρο πως θα γνωρίσουν ενθουσιώδη υποδοχή από την τοπική κοινωνία με τις λεπτές της οικολογικές μικροευαισθησίες (και τα χοντρά της περιβαλλοντικά εγκλήματα). Η χρήση των κυβολίθων θα επεκταθεί στο σύνολο της οικοδομικής δραστηριότητας της περιοχής και θα συμβάλει, σε εθνική κλίμακα, στην αύξηση του ΑΕΠ και της Ανάπτυξης, αλλά και σε τοπικό επίπεδο, στην πραγματοποίηση μεγαλόπνοων σχεδίων της δημοτικής μας αρχής, όπως είναι η εκ βάθρων ανάπλαση της πλατείας Άρεως (πρωτοποριακή αρχιτεκτονική σύλληψη -εξολοκλήρου από κυβόλιθους) και κάποιες μείζονος κλίμακας παρεμβάσεις καλλωπισμού στις πλατείες Εθνάρχου Μακαρίου και Πετρινού του μακαρίτη. Επίσης, καθώς οι εν λόγω κυβόλιθοι νέας γενιάς είναι θερμομονωτικοί, υπάρχει η σκέψη να χρησιμοποιηθούν ως βασικό δομικό υλικό σε ενδεχόμενη ανέγερση δεύτερου Πνευματικού Κέντρου (τόσο πνεύμα πώς να χωρέσει σ΄ένα). Θεωρείται βέβαιο ότι με αυτό τον τρόπο θ'αποφευχθούν κατασκευαστικές αστοχίες παρελθόντων ετών. Για παράδειγμα, δε θα χρειάζεται να εγκαθιστούμε συστοιχίες από λάμπες υγραερίου (όπως αυτές που έχουν οι καφετέριες στον πεζόδρομο) σε ...κονσέρτο πιάνου, ώστε να ζεσταίνεται στοιχειωδώς το κοκκαλάκι των θεατών. Επομένως, μια συμφωνία με την Pixar θα είχε πολλαπλώς ευεργετικές συνέπειες για την τοπική κι ευρύτερη αρκαδική κοινωνία.
Τελικά, όλα εξελίχθηκαν όπως τα θέλαμε. Οι υπεύθυνοι της Pixar έμειναν άφωνοι μπροστά στο μεγαλοφυές σχέδιο των Αρκάδων απεσταλμένων και με συνοπτικές διαδικασίες συμφώνησαν. Από την πλευρά τους, κι εκείνοι έβλεπαν το ζήτημα με "καλό μάτι", καθώς θα δινόταν η ευκαιρία στον Wall-E για απόκτηση διεθνούς εμπειρίας, ενώ η καθημερινή ζύμωσή του με τις νεοελληνικές σκουπιδουπόλεις, τις παράνομες χωματερές, τη γενικευμένη ασυδοσία και αυτοκαταστροφική μανία του Νεοέλληνα, θα ήταν για κείνον μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να τελειοποιήσει τις δεξιότητές του και να διορθώσει πολλές από τις ατέλειες του αγαθού χαρακτήρα του. Ο ίδιος ο Wall-E, μετά το πέρας των συζητήσεων, δήλωσε πως είναι ενθουσιασμένος με την ιδέα να πάει στην Τρίπολη και πως δε βλέπει την ώρα να βρεθεί αντιμέτωπος με τις μεγάλες προκλήσεις και δυσκολίες της ανάδελφης νεοελληνικής πραγματικότητας. Συμφωνήθηκε λοιπόν να πιάσει δουλειά από την 1η Απριλίου 2009. Θεωρήθηκε σώφρον, από τα δύο συμβαλλόμενα μέρη, να έλθει ο Wall-E να εγκατασταθεί στην Τριπολιτσά μερικές εβδομάδες νωρίτερα από την επίσημη ημερομηνία που προβλέπει η υπογραφείσα σύμβαση εργασίας, για την αναγκαία περίοδο προσαρμογής. Θα κατοικεί κοντά σε μια από τις παράνομες χωματερές της περιοχής, ώστε να συνηθίσει από την πρώτη μέρα την ευωδιά της άνοιξης και τη θέα των γλάρων. Θα βλέπει γλάρους σε σχηματισμούς, ο νους του θα πηγαίνει σε βαπόρια και πέλαγα ανοιχτά, θα ονειρεύεται θάλασσα. Διαφορετικά, έτσι καθώς είναι η Τριπολιτσά μας περίκλειστη από βουνά, μπορεί και να του πλάκωνε την ψυχή. Θα ήταν γκάφα πρώτου μεγέθους, από αβλεψία να χάσουμε τον Wall-E λόγω οξείας νοσταλγίας Ατλαντικού Ωκεανού και όχι, όπως θα ήταν λογικό, από χρονία αηδία για τους μικρούς ανθρώπους και τις κουτσουλιές τους. Η φίλη του η Εύα, συμφωνήθηκε να μείνει στις ΗΠΑ για ένα διάστημα, καθώς δε θεωρείται έτοιμη να ζήσει με ασφάλεια στην κανιβαλλική νεοελληνική κοινωνία.

Ω Αρκάδες, ω συμπολίτες! Ας υποδεχτούμε όλοι μας όπως του αρμόζει, τον από μηχανής θεό μας, που, ώ του θαύματος, είναι κι ο ίδιος μηχανή. Αυτόν που, μπορεί να μη μας μάθει πώς να παράγουμε λιγότερα σκουπίδια, αλλά θα κρύβει τα σκουπίδια μας κάτω απ' το χαλί καλύτερα από κάθε άλλον εκλεγμένο ή διορισμένο καθρέφτη μας. Ευχόμαστε καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο του Wall-E. Θα ήταν μεγάλη παράλειψή μας να μην συγχαρούμε και τους τοπικούς μας άρχοντες που, με υπερβάλλοντα ζήλο, εργάστηκαν απρόσκοπτα για να φέρουν τον Wall-E στην πόλη μας. Ούτε ο Μπάκος με τον Καϋμενάκη δεν έχουν φέρει τέτοια μεταγραφή στην Τρίπολη (τουλάχιστον όχι ακόμα)! ------Γ.Σγ.

Υ.Γ: Εδώ δείτε το trailer της εξαιρετικής, κατά τ'άλλα, ταινίας Wall-E. Δε φταίει σε τίποτα ο κακομοίρης ο Wall-E. Ο αυτοκαταστροφικός ανθρωποκεντρικός κόσμος μας φταίει για όλα.

22.2.09

ο Καραγκιόζης και η οικονομική κρίση



Νέο σκαρίφημα (21.02.2009)

Ο Καραγκιόζης, ως προσωποποίηση μιας εύθυμης φιλοσοφικής θεώρησης της ζωής *, είναι πάντα επίκαιρος - ιδίως σε περιόδους οικονομικής κρίσης όπως η σημερινή (και κυρίως η αυριανή). "Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται", λέγει ο λαός μας. Όμως όταν ακόμα κι ο Καραγκιόζης δε μπορεί να ονειρευτεί καρβέλια (όπως τον φαντάστηκα στο σκίτσο), τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καθόλου καλά στον κόσμο μας. Για να διατηρήσουμε την πίστη μας (σκόπιμα δε λέω "ελπίδα") σ'ένα καλύτερο μέλλον, αποζητάμε διαρκώς κάποια ενθαρρυντικά σημάδια στην καθημερινότητά μας, την κοινωνική και πολιτική ζωή. Είναι ίσως το τελευταίο "καταφύγιο λογικής", σε χαλεπούς καιρούς. Πού είναι, σήμερα, τα σημεία που θα εμπνεύσουν αισιοδοξία, που θα κρατήσουν τη φλόγα της πίστης μας αναμμένη; Εναγωνίως τ'αναζητάμε. Την ίδια στιγμή, κάποιοι διαγκωνίζονται σε αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις για το ποιος είναι ο "καταλληλότερος" (σχετικό σκίτσο εδώ). Έλεος πια. Γ.Σ.Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει είναι π’ ονειρεύομαι σαν τον Καραγκιόζη
Φίλους και εχθρούς στις φριχτές μου πλάτες όμορφα να σήκωνα, σα να ’ταν επιβάτες
(...)Α, ρε Σαββόπουλε, τί να πούμε κι εμείς, τα έχεις πει όλα...
* η έκφραση προέρχεται από την ιστοσελίδα του Σπαθάρειου Μουσείου Θεάτρου Σκιών.

21.2.09

από μικρό κι από Τατούλη μαθαίνεις την αλήθεια

από το αρχείο - δημοσιεύθηκε στο ιστολόγιο "Καλημέρα Αρκαδία" (28.07.2008)

Το ενδιαφέρον ιστολόγιο του ανεξάρτητου βουλευτή Π. Τατούλη εδώ.

ο Χάρος βγήκε παγανιά μες στη δική μου γειτονιά

από το αρχείο - δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Οδός Αρκαδίας" (28.03.2006)

Αναφέρεται στην άκρως επικίνδυνη φθορά που είχε υποστεί τότε ο ασφαλτοτάπητας της Ε.Ο. Κορίνθου-Τρίπολης (στην ευθεία πριν από την είσοδο στην Τρίπολη). Χρειάστηκε να χυθεί πολύ μελάνι και να περάσουν πολλοί μήνες μέχρι να γίνουν οι στοιχειώδεις επιδιορθώσεις.

δεν ξεχνώ


από το αρχείο - δημοσιεύθηκε στη διαδικτυακή πύλη ΙnArcadia.gr (29.08.2007)

Η πύρινη λαίλαπα (προσφιλής μιντιακή έκφραση) και ο "στρατηγός άνεμος" άφησαν ανεξίτηλα σημάδια στο κορμί της γενέθλιας γης μας, το καλοκαίρι του 2007. Στο παραπάνω σχήμα, με κόκκινο χρώμα οι εκτάσεις που αποτεφρώθηκαν, ενώ με πράσινο χρώμα απεικονίζονται οι προβλεπόμενες μελλοντικές αποτεφρώσεις.

20.2.09

πατρίδα είναι η παιδική ηλικία*



Επιχείρησα ν' απαθανατίσω στον καμβά ένα συγκινητικό στιγμιότυπο από την Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Ποιος δε θυμάται το γελαστό παιδάκι ν' ανεμίζει την ελληνική σημαία, μες στη χάρτινη βαρκούλα της χαμένης μας αθωότητας;
(έργο του γράφοντος, ακρυλικό σε καμβά 18 Χ 24 cm, Γενεύη, 11.09.2004)

Ένα απόσπασμα από την Τελετή Έναρξης των Ο.Α. της Αθήνας στο YouTube (η βαρκούλα εμφανίζεται στο 6:52).

* ο τίτλος της ανάρτησης προέρχεται από την ομώνυμη ταινία ντοκιμαντέρ του Αλ. Παπαηλιού (Β΄ βραβείο στο 44ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, 2003)

οι 3 μάγοι κάνουν Χριστούγεννα στην Τριπολιτσά


από το αρχείο - δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Οδός Αρκαδίας" (Δεκέμβριος 2007, σελ. 19), στο ιστολόγιο "Καλημέρα Αρκαδία" και στη διαδικτυακή πύλη InArcadia.gr